Na een radiostilte weer een bericht van 1 van uw FairClimate-ambassadeurs! Zijn we klimaatmoe geworden? Is de hype voorbij? Nee hoor (en ik denk dat ik voor alle amba’s mag spreken). Na de VN-conferentie in Poznan was het even bijkomen, even reflecteren rondom de kerstboom en goede voornemens voor 2009 opstellen. 2009 zal voor ons in ieder geval in het teken staan van de Countdown to Copenhagen, de VN klimaatconferentie in december waar de opvolger van het Kyotoprotocol vorm moet krijgen.
Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik nou van het hele VN-gebeuren moet vinden…
Het was al snel -1 voor de VN toen ik in Ethiopie bijna het ravijn werd ingereden door zo’n hypermodern VN-vehikel, wat nog gevolgd werd door een middelvinger (of Ethiopisch equivalent) van de bestuurder. Het werd al snel -2 toen ik het vermeende VN-vehikel dacht te herkennen op de parkeerplaats van het Hilton hotel in Addis Abeba. Helaas bleek dit vehikel slechts 1 van de vele auto’s die het VN-wagenpark rijk was en de meesten hadden zich verzameld in het Hilton: er vond ‘een belangrijke conferentie’ plaats. Dit weerhield de meerderheid er echter niet van om zich te goed te doen aan cocktails en andere alcoholische versnaperingen bij het zwembad, waar ik me ook net een middagje vrij had gegund. Navelstaren kreeg ineens een wel een heel letterlijke betekenis.
Kosten nog moeite werden dus gespaard om de conferentie-gangers het naar de zin te maken, maar wie o wie zal dit betalen?
Na me hier nog tijdje over te hebben verbaasd, ging de thermometer toch weer een graad omhoog voor de VN. De UNMEE-missie die toendertijd opereerde bij het grensgebied tussen Eritrea en Ethiopie was toch wel indrukwekkend. In letterlijk no-mansland zaten al 7 jaar VN-soldaten om de vrede te bewaren, na de bloedige oorlog die er in 2000 was uitgebroken. Ook de grote graansilo’s die ik onderweg tegenkwam zorgde voor pluspunten.
Om dit lange verhaal kort te maken: ik kwam neutraal terug in Nederland ;)
Toen dus naar Poznan! Even wat feitjes op een rij: 9000 deelnemers, kosten 2 miljoen US Dollar (directe kosten UNFCCC), totale kosten 35 miljoen US Dollar en als uitsmijter: 13.000 ton CO2-uitstoot. Toen de conferentie uiteindelijk ook nog eens niet veel leek op te leveren (zie eerdere blogs) daalde de thermometer tot ongekende diepten.
Inmiddels is het kwik weer wat gestegen, we moeten toch optimistisch blijven! Ik hoop echt dat we in Kopenhagen kunnen komen tot een goede opvolger van het Kyoto-protocol en vooralsnog heb ik goede hoop: kijk naar de plannen van Obama en de voorlopige klimaatvoorstellen van de Europese Commissie.
De VN móét er natuurlijk zijn. Tijdens de reflectie rondom de kerstboom sprak mijn moeder, na een lange familie-discussie over de nut en noodzaak van de VN, de wijze woorden; ‘beter dat ze met elkaar praten, dan dat ze oorlog voeren’. En wie kan haar nou ongelijk geven? ;)
By Anne Marie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten