Flying High!

Bom dia!!

Na het bezoek aan het Xingu-reserve, wat helaas een beetje kort was, zijn we doorgegaan naar een settlement en hebben we de nacht doorgebracht bij Menin, een geweldige man! Bij een settlement moet je denken aan een nederzetting van boeren die veelal vanuit het zuiden komen, arm zijn en zich hebben ingeschreven voor een stuk land in dit gebied. Menin is 1 van die boeren en heeft een totaal degraded stuk land gekregen. Net als de meeste andere boeren. Gelukkig heeft hij met steun van ISA een ontzettend goed agro-forestry project opgezet. We kwamen er rond een uur of 12 aan en werden echt heel hartelijk welkom geheten, we kregen gelijk een glaasje Cachacha (spreek uit: kasjassa). Dat is rum gemaakt uit suikerriet, hij produceert het`daar zelf en we hebben die middag ook even zelf mogen ‘stoken’ Eerst de suikerrietstengels door de pletter, het sap komt dan in een grote bak (ook lekker om te drinken bij 35 graden!) en daarna gestookt.1 van de wetgevingen hier in het land is dat men bij rivierbeddingen 100 meter moet herbebossen en dat in dit gebied (Amazone) 80% van je land een ‘legal reserve’ moet zijn. Dit is voor een arme boer als Menin erg moeilijk, aangezien hij bij aanvang een totaal ontbost gebied heeft gekregen. Veel boeren redden het dan ook niet, maar hij heeft enorm zijn best gedaan, hard gewerkt en heeft nu een waar paradijsje gecreerd waar wij het voorrecht hadden om te slapen.Zie het even voor je: een meertje waar je in kan zwemmen, mooie vogels, hangmat, halve maansverduisteirng, kabbelend beekje op de achtergrond, HEERLIJK!!

Naast de setting heb ik me nog nooit zo welkom gevoeld ergens als bij deze familie, ze hebben heerlijk eten voor ons bereid, we hebben lekker met ze gedronken (misschien iets teveel ) en in de avond hebben we op de veranda op Braziliaanse muziek gedanst. Hulde aan de Braziliaanse man, met hun gevoel voor ritme en galantheid die niet irritant is!Na een bijzondere nacht was het afscheid weer daar en moest Dona Menin dan ook een traantje laten….Maar ons programma gaat ook door! We hebben nog een enorme soja-producent bezocht, de Andre-Maggi-group; dit zijn enorme bedrijven waar de gouverneur van de staat Mato Grosso eigenaar van is. Dit was ook duidelijk te merken aan de enorme foto’s (a la The Godfather) die in het kantoor ophingen. Ik ga er niet teveel over vertellen, maar het was very impressive, wel 26.000 hectare op deze ene farm. De vrachtwagens reden af en aan het aantal combiners lag rond de 50!!

Nu zit het programma in Canarana er bijna op, we hebben gisteren afscheid genomen van de mensen van ISA, toch speciaal om te zien dat je binnen een week zon goede band kan opbouwen’. Gisteren hebben we tot laat in de avond bij Rodrigo thuis gegeten en gedronken en gezongen, gitaar erbij en engelse liedjes zingen, heel gezellig!

Vanmorgen was eigenlijk wel het hoogtepunt aangebroken: we hebben een anderhalf uur durende vlucht in een klein vliegtuig gemaakt over de immense landbouw en daarna over het Xingu-reserve. Met 6 man en 1 piloot in het vliegtuigje gepropt en gaan!! Wat een onvergetelijke ervaring. Vanuit de lucht kun je alles nog beter overzien; de grens tussen park en niet-park, de verschillende stadia van ontbossing en vliegen door een baan van rook, vanwege forest fires…… heel heel indrukwekkend, wanneer maak ik ooit nog eens zoiets mee?

Straks gaan we weer met de nachtbus naar Brasilia…. Toch raar om weer weg te gaan.Tot de volgende blog!!

By Anne Marie